Reflecting Octobers energy
Ο Οκτώβρης είναι ο μήνας που η γη μαζεύει την ανάσα της. Το φως χαμηλώνει, οι ρίζες βαθαίνουν, οι χυμοί επιστρέφουν προς τα μέσα. Ό,τι άνθισε στην επιφάνεια παραδίδει τους σπόρους στα σπλάχνα της γής, όχι για να χαθεί, αλλά για να ωριμάσει. Με τον ίδιο ρυθμό, η ψυχή καλείται να στραφεί εσωτερικά: να αφουγκραστεί όσα ζουν κάτω από το έδαφος της συνείδησης , τις ιστορίες της προγονικής μας γραμμής, τα ανείπωτα, τις παλιές συμφωνίες που κρατήσαμε για να ανήκουμε. Εκεί συναντάμε τη Σκιά: όχι μόνο ό,τι δυσκολευόμαστε να αγαπήσουμε, αλλά και τα δώρα που δεν έχουμε ακόμη επιτρέψει να κρατήσουμε.
Αυτή η κίνηση προς τα μέσα είναι μια κατάβασις, μια σκόπιμη κάθοδος στο ουσιώδες. Η κάθοδος της Περσεφόνης στον Άδη δεν είναι τιμωρία αλλά μύηση. Η Κόρη κατεβαίνει, γεύεται τον σπόρο του ροδιού, αποδέχεται τον ρυθμό της γης και επιστρέφει ως βασίλισσα , όχι ίδια, αλλά κεκτημένη. Σύμφωνα με τις Ελευσίνιες μυήσεις, η κάθοδος (σκοτάδι, σιωπή, ρίζα) και η ανάβαση (φως, καρπός, νόημα) είναι οι δύο όψεις του ίδιου κύκλου. Το «κάτω» δεν είναι εχθρός· είναι ο τόπος όπου ο σπόρος σπάει για να γεννηθεί. Το ίδιο συμβαίνει με τους εσωτερικούς σπόρους, ό,τι αποφεύγουμε στο υποσυνείδητο, φόβοι, συμφωνίες, όρκοι, αλλά και κρυμμένες δυνάμεις, γίνονται ο θησαυρός της δικής μας ωρίμανσης. Η Σκιά παύει να μας κυβερνά από το σκοτάδι και μετατρέπεται σε πόρο που μπορούμε να σταθούμε πάνω του.
Στο εργαστήριο αυτό θα δούμε πώς να ανοίγουμε έναν ήπιο, ασφαλή χώρο για «κάθοδο» στη ρίζα. Με οδηγό την οσφρητική μνήμη και τα αρωματικά εργαλεία, χαρτογραφούμε μοτίβα, συνομιλούμε με τους ευεργετικούς προγόνους, ευχαριστούμε τα παλιά συμβόλαια και τα αφήνουμε να ξεκουραστούν στο χώμα. Εκεί κάτω από το εμφανές, γίνεται πληροφορία είναι το dna μας. Και ό,τι κρατούσαμε κρυμμένο επιστρέφει στο φως, έτοιμο να ανθίσει διαφορετικά.
Ο Οκτώβρης μας θυμίζει το ρυθμό της γής, ότι η επιστροφή προς τα μέσα δεν είναι υποχώρηση αλλά προετοιμασία ωρίμανσης. Είναι ο καιρός της ρίζας, της γραμμής, του κάτω από τη γη. Είναι ο χρόνος να κοιτάξουμε τη Σκιά με τρυφερότητα και αλήθεια, όπως η Περσεφόνη που γνωρίζει τον δρόμο της καθόδου και της επιστροφής, ώστε να προχωρήσουμε ολόκληροι.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.